İktisadi birimlerin kendi hedefleri doğrultusunda en akılcı yol ve yöntemleri izleyerek karar almalarıdır. Neoklasik iktisat teorisinde iktisadi birimlerin (firmalar, tüketiciler) akılcı olduğu varsayılmakta ve ekonomik model bu varsayım üzerine geliştirilmektedir. Buna göre, firmalar üretim, fiyat, faktör alımı, Ar-Ge, reklam gibi kararlarını kârlarını maksimize edecek şekilde; tüketiciler de tüketim ve harcama kararlarını bireysel faydalarını maksimize edecek şekilde almaktadır. Hukuki açıdan; her tacirin, ticaretine ait bütün faaliyetlerinde basiretli bir iş adamı gibi hareket etmesi gerekmektedir. (Bkz. TTK, m. 18/2)